Vandaag ben ik best wel chagerijnig. Onder het wegstrijken van zo’n 12 overhemden en blouses variërend van shirts at the office van manlief tot supermarkt- en grand café-blouses van bedrijven waar beide dochters werkzaam zijn  probeerde ik vanochtend te analyseren waar dat chagerijnige gevoel vandaan kwam. So wie so van de rotzooi in huis en het achterstallige huishouden (van Jan Steen)

Afgelopen week of weken stonden in het teken van de naderende slotbijeenkomst van de onderwijspioniers. Het schrijven en herschrijven van mijn eindpitch en het stemmen ( dat wil zeggen het  lezen van alle pitches van alle pioniers en daarna stemmen) nam veel tijd in beslag. En nog zag ik mensen op het podium die ik nog nooit eerder had gezien en waarvan ik hun verhaal niet kende. 

Op dit moment werk ik meer dan fulltime. Naast mijn normale baan van een half fte op het Drenthe College en een tijdelijke ziektevevanging van 0,2 fte, werk ik op donderdagen en vrijdagen op de ISK-afdeling van een VMBO-school. Voornamelijk Syrische en Eritrese pubers geef ik daar NT2. Nederlands als tweede taal. Het zijn gemengde taalklassen en in de klas is de voertaal Nederlands. De meeste NT2 klassen zijn zo ingericht en toch denk ik dat het anders kan. Waarom niet alle Arabisch (of Tigrinya)  sprekenden bij elkaar en de eerste tijd bezig gaan met schoolse vaardigheden, zelfvertrouwen, normen en waarden?  Iedereen lekker in zijn vel in het Nederlandse onderwijssysteem? Dan kan daarna Nederlands worden geleerd en zal dat sneller en gemotiveerder gaan dan nu. Aandacht voor communicatie en durven vragen. Oefenen, doen! Zo moet het denk ik. Net als bij doven, vanuit de eigen gebarentaal het Nederlands leren. Begrippen koppelen voor meer beklijving. Ook trots mogen zijn dat je Syrisch bent, of doof of Eritrees of ! Je competent voelen en zo een verrijking zijn voor onze Nederlandse samenleving. Ik MOET dit nog delen met mijn collegae van het ISK.  Als ik door zou gaan bij het ISK dan had ik een LOFaanvraag ingediend met dit als onderwerp.

Per 1 augustus stopt mijn contract bij de ISK …iets om chagerijnig van te worden.

Wat was het een mooie dag afgelopen donderdag. Schoolreis naar Wildlands in Emmen met 10 collega’s en 60 leerlingen. Het andere publiek vond onze doelgroep soms intimiderend… Maar over wie zegt dit iets…. Wij hebben alleen maar fatsoenlijke leerlingen gezien, die een giraf begroetten  zoals wij een kat of een hond. Oké, je mag niet over de omheining stappen om zo’n beest te aaien en je mag geen croissantjes voeren aan de geiten en je moet wachten met het gooien van wortels naar de chimpansees…….

Vrijdag had ik weer een enerverende  dag. De slotdag van de onderwijspioniers. Best spannend. Ik was erg nerveus . Niet wetend of ik  op het podium zou moeten pitchen of niet. Het woord pitch …vanaf september vind ik de pitch een bitch. Ik houd er niet van. Het zet me niet in mijn kracht. Maar uit je comfortzone stappen heb ik wel geleerd dit jaar, dus stapte ik vrij het podium op toen mijn naam werd genoemd . Ik heb niet gezegd wat ik wou zeggen en mijn mooie eindzin die ik eigenlijk als enige zin in mijn hoofd had geprent..was ik vergeten..

en ik had nog wel een spiekbriefje gemaakt……

“Als je doet wat je leuk vind hoef je nooit meer te werken”

Ik doe wat ik leuk vind, soms niet, zoals op dat podium staan, maar dit draagt wel bij tot mijn eigen ontwikkeling. Ik heb weer veel nieuwe mensen gesproken en wat een leuk mens  is de leraar van  het jaar  speciaal onderwijs Lonneke Thijs .

En vandaag ben ik best wel chagerijnig. De hond, man en kids hebben deze weken veel  te weinig aandacht gehad, ik maak een inhaalslag, ik ben moe. Er is te veel achterstallige was ( dat is al zo na 2 dagen) teveel overhemden te strijken. Mijn demente moeder daar moet ik hoognodig eens weer naar toe. (vanmiddag ook nog gedaan!)  De toets EXCEL moet nog  in Magister worden gezet en de les voor morgen het eerste en tweede uur voorbereid en ik moet  nog een  motiverende les Google Sheets maken.

Ik word chagerijnig van het idee dat het pioniersjaar voorbij is. Dat ik nu zelf initiatieven moet ontplooien als ik al die leuke inspirerende andere pioniers nog es wil zien. Afscheid nemen…ik ben er niet goed in. Ik heb het gevoel of een mooie vakantie voorbij is en  je weer met al je verplichtingen verder moet……

Ik weet dat het gevoel morgen over is. Dan bruis ik weer en kijk ik weer vooruit. Genoeg uitdagingen in het verschiet. Ach…ook van chagerijnigheid kan ik best genieten.