Enkele weken geleden gaf ik me op voor de studiedag van het Drenthe College. Studiedag, Personeelsdag, Informatiedag met informeel karakter, whatever.. Dit keer in Emmen. In het nieuwe Atlas Theater! Op alles voorbereid, zelfs een notitieblokje in mijn tas gedaan, omdat een workshopleider daarom had gevraagd. De dag begon met een tweet. Daarna stapte ik in de auto en reed in 45 minuten naar Emmen, daar waar mijn roots liggen en ik me mee verbonden voel.
Na een kop koffie en de mogelijkheid tot het nuttigen van een muffin, vervoegden we ons onder begeleiding van als dieren verkleedde leerlingen naar de RABOzaal . (De grootste zaal, de grootste investeerder van de locatie? )
Mijn directe collega’s wilden niet op de eerste rij, maar hadden het wel naar hun zin zo te zien. Ik ook, naast mijn collegae Kees en JannesJan en Wim.
Daar begon het luchtig en swingend. Studenten leisure management ( als ik het goed onthouden heb) hadden een dans ingestudeerd en het begon met de CupSong Ik denk dat dat best spannend was , zo voor zo’n 800 leraren de dag starten in je eentje .
Ondertussen twitterde ik door (de hele dag onder vermelding van hashtag dcgo2016)
Ik ben wel blij dat de slogan ” de beste versie van jezelf ” nu eens niet in beeld kwam. Voor mij is een beste versie het eindpunt. Ik hoop daar zelf nooit te komen. Ik hoop wel dat ik elke dag wat beter wordt maar de beste versie… nee dank je.
Onze voorzitter van bestuur noemde het gelukkig ook maar een keer. Hij maakte indruk met wat hij verder zei, vooral de uitkomst van Job Odin. We moeten daar echt iets mee. En dat is ook mooi, dat we samen kunnen werken en een doel hebben! En man, man wat woont die man mooi! En wat maakt hij veel kilometers. Leuk om ons even zo’n dagje virtueel mee te nemen. De hele dag heb ik getwitterd, maar tijdens de speech van dhr. Bruins Slot was ik gefocused . Geen tweets!
Tijd voor keynote spreker Michael Pilarczyk . Heel benieuwd was ik. Vorig jaar promootte hij zijn boek ” dansen in de hemel” op Facebook en toen ik er een opmerking over maakte , omdat mij echt het boek helemaal niks leek , kreeg ik van hemzelf gelijk lik op stuk. Ik weet niet meer precies waar onze woordenwisseling over ging en ik kan het niet terugvinden , maar ik stapte lichtelijk bevooroordeeld in het verhaal dat hij zou gaan vertellen. Maar ik weet nu… vertrouw op je eerste intuïtie! Die klopt !
Wat wel grappig was, hij begon met een foto van de zaal.
Hij kwam aan het woord en wat me is bijgebleven is , het ging over zijn zoonTJE (die 15 jaar is) over Ibiza, over zijn goede beleggingsdeals , de wereldreis in de Middellandse Zee, de zeilboot van pa, zijn klasgenoot John Ewbank en voor de rest vond ik hem vertellen over de trends van dit moment. De beleving miste ik, het zelf er in geloven, eigenaar zijn van wat je vertelt. Dhr. Pilarczyk is een beroepsverteller.Dat doet hij goed.
Wat ook heel goed ging was het promoten van zijn boeken, zijn lesmateriaal en zijn Academie. Chapeau !
En er was een zin waar ik me wel in kon vinden:
En leef je droom. Leef je leven. Dit doe ik al jaren, natuurlijk binnen de marges van een (stief)gezin , studerende kinderen maar als ik iets anders wil in mijn leven, gooi ik het roer wel om. Niet letterlijk, want een leven op zee in een zeilboot begroet worden door dolfijnen, dat past niet bij me. Als sterrenbeeld VIS, houd ik niet van water. Nog snap ik niet dat ik ook koos voor de WORKSHOP van dezelfde man. Noem het een vlaag van verstandsverbijstering. Een negatieve keus was het want de hele workshop was niks meer dan een teamvergadering met TE veel leden. Gelukkig konden we wel de hele tijd tegen de cover van zijn boek aankijken:
Maar al snel tweette ik het volgende
en voor de rest wil ik het snel vergeten. Ik vroeg ik me later af… Waarom hebben we een notitieblok mee moeten nemen… Ik vroeg het thuis op twitter . Direct kreeg ik bericht van dhr. Pilarczyk of ik niks opgeschreven had en of ik alles kan onthouden, hij noemde me TOPPER…. ieeeeeuuwwwwwww die man kent me niet eens . TE glad, TE gelikt, TE commercieel.
Gelukkig konden we de inwendige mens WEL verwennen.. althans.. dat dachten we. Ik had geen klagen, heb twee broodjes gehad, maar de uitgifte verliep rommelig. Mensen bleven bij de bar eten. Is toch belangrijk dat dit onderdeel van de dag goed verloopt . Op naar ronde twee van de workshops. De enige die ik vooraf met een positief gevoel had gekozen, over BELEVING in het onderwijs.
Olivier Oostelbos was onze gastheer en hij maakte ons direct duidelijk :
Er was beleving tijdens de workshop en de leider gaf precies het goed voorbeeld. Intrinsiek gemotiveerd, het goede voorbeeld gevend. Je GELOOFT hem. Hij liet ons ervaren hoe het voelt als je instructie door middel van een ellenlang verhaal krijgt . Niks bleef hangen. Het ervaren, het beleven dat maakt dat je iets opslaat. Zeer toepasbaar in de klassensituatie. Wat een verschil met de ochtendspreker. Je ging zelf nadenken over toepassingen en ondertussen was het ontspannen . Nice!
Snel even wat drinken en door naar de grote zaal voor de afsluiting. Eerst de Drentse Kei verkiezingen. Een leuk podium zo! Daaropvolgend een toneelvoorstelling met terugblikken en conclusies . Eentje was, dat docenten net leerlingen zijn;-)
Manon Koekoek, Joas Hofstra en leerbedrijf Centric gingen er met de hoofdprijs vandoor. Een mooie Drentse Kei.
De slotact was geweldig. Johan Goossens voordragend uit eigen leven…. Over tatouages in plaats van geboortekaartjes, over decollete’s, rokende leerlingen, huilende leerlingen , leerlingen met geheimen die iedereen weet. Ondanks dat ik het al voor de derde keer zag en hoorde , vond ik dit het hoogtepunt van de dag. Zoveel herkenning !
En voor volgend jaar wil ik graag een aantal mensen nomineren als gastspreker: