Menu

Onderwijs op maat

13 oktober 2019 - onderwijs
Onderwijs op  maat

Al een tijdje sta ik op het punt om mijn Facebook- account stop te zetten. Ik twijfel steeds omdat ik er ook nog veel haal. Het is het communicatiemiddel van de haakvriendinnenclub in mijn woonplaats en ik ben lid van vele groepen die me inspireren en aanzetten tot allerlei creativiteitten of aanzetten tot nadenken. Een van die groepen is “docent MBO” waar we onze urenroosters en inzet vergelijken, tips geven en vragen kunnen stellen. Ook is daar een docent MBO die een boekje heeft geschreven; Jet Idskes. Vijf boekjes wou ze weggeven en eentje daarvan kreeg ik per post toegestuurd. YES!

De tekst op de achterkant veroorzaakte een glimlach op m’n gezicht die er gedurende het lezen van het hele boek op bleef. ROC = Regionaal Opleidingen Circus aldus de schrijfster. En zo is het inderdaad. Verderop refereert ze aan de hashtag op twitter #onderwijselkedaganders waarvan ze zegt dat het helemaal niet zo is, het is verdorie altijd het zelfde. Deze humor ligt mij wel .

Veel herkenning had ik , zo zijn ook bij mij altijd wel een paar studenten die, als ik negen lesuren op een dag heb en snel door wil, bij me blijven staan voor de nodige aandacht. Ik geef ze die altijd, maar kom daardoor wel weer in de stress met mijn tijdschema van de les erna . Flexibel er mee omgaan dat is een kunst. Schipperen, laveren, geven en nemen. We doen het blijkbaar allemaal.

Ook is mijn klas geregeld een duiventil, in en uit vliegende studenten . Mijn regel , en die werkt goed ,is… als de deur dicht is, zet  ik je ZR afwezig in magister, maar je bent het lesuur erna wel weer welkom. Ze zijn meestal wel op tijd. Op elke regel is een uitzondering.. mijn eigen LOB- groep (tweedejaars beveiligers) zijn op maandagochtend er meer niet dan wel.

Ik kom in de stad in supermarkten werkende studenten tegen en vorig jaar groette ik een meisje van de verkoopgroep niveau 2, mijn man observeerde het en zei: “ Die mag jou niet.”  We hadden inderdaad in het eerste jaar nogal wat conflicten, maar nu in het tweede jaar kan ik met haar lezen en schrijven. ( terwijl ik rekenen geef) 😉

Microsoft OneNoteIk geef dus rekenen en niet iedereen is gemotiveerd voor dat vak. Ik kan beter zeggen , bijna niemand is gemotiveerd voor dat vak. Een enkele Handhaver in opleiding , niveau 3 die toch al goed rekenen kan, doet met plezier (omdat met gemak) zijn rekenwerk. Ik zet elke les in de OneNote met uitlegfilmpjes. Let iemand niet op in de les of was hij/zij absent, dan kan hij of zij het altijd thuis nog es nakijken. In de tijd voor  OneNote gebruikte ik Edmodo. Ik zette daar alle uitleg in en vroeg dan in de klas .. “Wie heeft de lesstof doorgenomen? “ Niemand had ooit iets gedaan, zei men, maar stiekem pikte ik ze er zo uit , die het wel had gezien, maar dat was natuurlijk niet stoer om dat te zeggen…..

Iedereen geef ik in het begin van het tweede jaar op voor het  Centraal geOrganiseerd Examen (COE) en als ik een goede band heb met een klas, beloof ik een traktatie voor de hele klas als er één iemand een tien haalt. Ik heb al twee maal hamburgers moeten halen bij de MAC. Ook dat is tegenwoordig makkelijker. De jeugd heeft een auto en ik heb ‘Tikkie’ dus de beste rekenaar mag met een klasgenoot naar de MAC terwijl mijn les gewoon doorgaat.

Ook doe ik wel eens bij een herkansing iemand trakteren die een 2 heeft gehaald en de eerste keer een 1. Dit kan soms zo’n grote prestatie zijn, dat ik het benoem als 100% verbetering . Wat in feite klopt. Traktaties zijn altijd op maat. Soms ben ik een jaar coulant en trakteer ik alle  mensen die uiteindelijk toch een voldoende hebben gehaald. Andere jaren echter zet ik niemand op een voetstuk en blijft de meestal lekkernij, achterwege.

Een aantal jaren geleden stond ik te kijken naar een voorbij schrijdende avondvierdaagse sliert . Toen opeens iemand riep: “Dag mevrouw Holstein, van u heb ik leren rekenen” Ze begeleidde haar jongere zusje tijdens het lopen . Ik word daar zo blij van. Zij zat bij mij in een beveiligingsklas en haalde een vier op het examen, maar ik zag dat zij meer een zelfvertrouwen probleem had dan een rekenprobleem. Inmiddels heeft ze een opleiding op niveau 4 afgerond met een voldoende op niveau 3F. Heel trots ben ik dan! Vooral op haar maar ook een beetje op mezelf omdat ik altijd in haar ben blijven geloven.

Onderwijs op maat , ik ben er van. Doen wat de student nodig heeft. In september ging ik mee op introductiekamp. A. is een nieuwe student waar we van te voren van wisten dat ze niet zonder haar moeder kan en vreselijke heimwee heeft. De hele dag had ze al  gevraagd of ze even haar telefoon mocht (die moest drie dagen ingeleverd worden) en soms mogen ze even hun telefoon terug ,maar tijdens dit kamp mocht het niet. Ik voelde dat het niet meer ging en vroeg of ze het nummer van haar moeder wist.. ja.. ik gaf haar mijn telefoon, het gebeurde heel snel.. zij belde, huilde ,hing op en heeft het kamp zonder problemen volbracht. (en heeft er sindsdien niet mee te koop gelopen dat ze dit mocht) In de eerste de beste vergadering heb ik het opgebiecht en de (in mijn ogen ) pedagogisch sterkeren uit  mijn onderwijsteam vonden het een mooi staaltje onderwijs op maat. Anderen vonden dat ik me niet aan de regels had gehouden.  Voor mijn gevoel had ik het goede gedaan.

Nog een laatste voorbeeld van onderwijs op maat.. Het al meer dan een jaar geen enkele inspanning verrichten in de rekenles door ( toevallig ook een ) A. uit de horecagroep (niveau 2) frustreerde me. Een weekend heb ik er over nagedacht en de eerstvolgende maandag had ik een gesprek met haar op de gang. Ik heb haar (20+) uitgelegd hoe ik er in stond, dat ik niet iedere les een conflict wil, en dat als zij iets wil weten ze het zelf moet vragen, maar dat ik haar voorlopig dingen zou laten doen die voor haar belangrijk zijn…. Zij vertelde me over vreselijk denigrerende zaken  die op de basisschool waren gebeurd zodat zij iedere keer als ze moest rekenen blokkeerde. Ik liet het los , ik liet het bij haar, en sindsdien, probeert ze sommen te maken en vraagt ze als ze iets niet begrijpt. TOP. Wat je loslaat komt naar je toe. Hoe mooi dit bewijs.

 

Net als Jet Idskes zou ik ook een boek kunnen schrijven over al mijn belevenissen op het MBO . Je beleeft er heel wat , of je beleeft helemaal niks, het is maar net WAT je wil zien en OF je iets wil zien.

Jet, bedankt voor “13 weken vakantie” een heerlijk boek vooral voor collega’s van ons. Ik geef het door aan Alie van Deest. Zij geeft rekenen bij zorg en welzijn op niveau 3 en 4 meen ik. Ik weet zeker dat ze er van zal genieten, net als ik.

Één reactie op “Onderwijs op maat

Dineke de Wit

Peet….In 1 woord:MOOI!!
Ik heb met plezier jouw blog gelezen… en ik denk… meer! Meer!!

Liefs
Dineke

Laat een antwoord achter aan Dineke de Wit

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.