7 maanden oud, een blije baby

Hoe het zo gekomen is (mijn eerste 38 jaar )

Bloggen… Schrijven… Een schrijver ben ik niet, een blogger  waarschijnlijk dus ook niet.
Maar  voor alles moet een eerste keer zijn en je moet alles geprobeerd hebben .
Mijn eerste blog.. waar moet die dan over gaan?

Over mijn werk als docent op een ROC of misschien eerst wel over hoe het zo gekomen is…

Een schrijver ben ik niet, een doener wel. Eigenlijk net als mijn MBO leerlingen.

Een doener, op de lagere school ( ja, ik ben van die generatie) altijd bezig met het organiseren van clubjes, hele dierentuinen maken met insecten en huisdieren, alle buurtkinderen uitnodigen. Het “juf”zijn zat er eigenlijk toen al in, maar ik wou vrachtwagenchauffeur (in mijn gedachten een beroep met een oneindige vrijheid: toeren on the highway) worden, en ook dierenarts maar een held ben ik niet. Konijnenfokker leek me ook wel wat , ik begon met konijnenhokken te timmeren.  De kost kon ik er waarschijnlijk niet mee verdienen. Oude meubels opknappen en sieraden maken en  die dan op de markt verkopen, dat wou ik ook wel.

Na het  Atheneum verwachtte (en ging ) iedereen dat ik zou gaan studeren, maar wat ik al zei, ik ben een doener. Geen studiebol, geen lezer, geen schrijver (geen blogger??)Daarom koos ik voor de lerarenopleiding. De vakkencombinatie  tekenen en Nederlands was mijn keuze want ik wist ook al  dat ik uiteindelijk buitenlandse mensen Nederlands zou willen leren, omdat ik nog steeds denk dat als je het taalprobleem tackelt, je racisme uitroeit. (onbekend maakt onbemind en communicatie is de sleutel tot alles) Tekenen deed ik graag en een baan in de reclame sloot ik met deze keuze ook niet uit. Helaas werd ik uitgeloot , stond op nummer vier op de wachtlijst. Dan maar een jaartje naar de pedagogische academie en toen ik daar eenmaal  aan begonnen was, heb ik het maar afgemaakt, maar oh wat had ik een hekel aan blokfluit spelen (ik speelde al accordeon) theepotten kleien, en mammoets nadoen met geschiedenis.

rekenen gaf ik toen ook al graag

Stages gelopen op de woonwagenkampschool en een Turkse school in Almelo en toen vijf maanden au pair in Londen. Mijn ouders stuurden mij advertenties (onderwijsvacatures) maar niemand uit mijn klas had of kreeg een baan in het onderwijs dus waar maakte ik me druk om. Ik kon in een schoenenwinkel op Oxfordstreet verkoopster worden. Ondertussen had ik op een baan gesolliciteerd  in Haren bij Groningen( nog voordat Merthe was geboren)  . Op het doveninstituut “H.D . Guyot”. Een VSO school . Ik werd uitgenodigd voor een gesprek en aangenomen! Toen moest ik gebarentaal leren. Wat me trouwens wel goed af ging, want talen leren kon ik wel. Een cursusje Turks  en Arabisch erbij gedaan totdat mijn kinderen werden geboren. Na lesgeven aan  brugklassen  VMBO en geschiedenis aan een HAVO klas , ging ik op  de MG (meervoudig Gehandicapten )- afdeling werken en toen ze IN de klas op tafels sprongen en bij mij thuis ook, kapte ik ermee. Ontslag genomen… niet voor lang .

Na 5 maanden wou  en ging ik weer aan het werk.

Met mijn eerste mentorklas naar Hongarije, toen je nog een visum nodig had! Stoer met collega Dick in een Mercedes bus door Duitsland naar Sopron.